မာတိကာသို့ ခုန်သွားရန်

စာမျက်နှာ:ပါရာဇိကပါဠိတော်.pdf/109

ဝီကီရင်းမြစ် မှ
ဤစာမျက်နှာကို ပရုဖ်မဖတ်ရသေးပါ

တစ်ရံရောအခါ သတ္တရသဝဂ္ဂီရဟန်းတို့သည် ဆဗ္ဗဂ္ဂီရဟန်းကို ကံပြု ကြမည်ဟု ဖိ၍ သေစေကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့အား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်းတို့ ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၀)

တစ်ရံရောအခါ ဖုတ်သွင်းဆေးသမား 'ပယောဂဆရာ' ဖြစ်ဖူးသော ရဟန်းသည် ဘီလူးကို သတ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၁)

တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို ကြမ်းသော ဘီလူးရှိသော ကျောင်းသို့စေလွှတ်ရာ ထိုရဟန်းကို ဘီလူးတို့သည် သတ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ'ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၂)

တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သေစေလိုသည် ဖြစ်၍ ရဟန်းတစ်ပါးကို ကြမ်းသော ဘီလူးရှိရာကျောင်းသို့စေလွှတ်ရာ ထိုရဟန်းကို ဘီလူးတို့သည် သတ်ကုန်၏။ပ။

ထိုရဟန်းကို ဘီလူးတို့သည် မသတ်ကုန်၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၃-၇၄)

တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို သားရဲရှိသော ခရီးကြမ်းသို့စေလွှတ်ရာသားရဲတို့သည် ထိုရဟန်းကို သတ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၅)

တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတစ်ပါးကို သားရဲရှိသော ခရီးကြမ်းသို့စေလွှတ်ရာ ထိုရဟန်းကို သားရဲတို့သည် သတ်ကုန်၏။ပ။

ထိုရဟန်းကို သားရဲတို့သည် မသတ်ကုန်၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၆-၇၇)

တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို ခိုးသူရှိသော ခရီးကြမ်းသို့စေလွှတ်ရာထိုရဟန်းကို ခိုးသူတို့သည် သတ်ကုန်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သေစေလိုစိတ်မရှိသော ရဟန်းအား အာပတ် မသင့်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၈)

တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သေစေလိုသည်ဖြစ်၍ ရဟန်းတစ်ပါးကို ခိုးသူရှိသော ခရီး ကြမ်းသို့စေလွှတ်ရာ ထိုရဟန်းကို ခိုးသူတို့သည် သတ်ကုန်၏။ပ။

ထိုရဟန်းကို ခိုးသူတို့သည် မသတ်ကုန်၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း ပါရာဇိကအာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၇၉-၈၀)

၁၈၈။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ရဟန်းတစ်ပါးကို ထိုရဟန်းဟု ထင်မှတ်၍ ထိုရဟန်း ကိုပင်သတ်၏။ပ။ ထိုရဟန်းဟု ထင်မှတ်၍ အခြားရဟန်းကို သတ်၏။ပ။ အခြားရဟန်းဟု ထင်မှတ်၍ထိုရဟန်းကို သတ်၏။ပ။