သိမ်မျိုးစုံမဟာဋီကာ/သတ္တဗ္ဘန္တရ ဥဒကုက္ခေပတို့၌ ဥပစာရထားပုံ နာနာဝါဒစိစစ်ခန်း
ဝဇီရဗုဒ္ဓိဋီကာ(၄၅၈)၌လည်း-
ယံ မဇ္ဈိမဿ ပုရိသဿ သမန္တာ ဥဒကုက္ခေပါတိ ပန ဧကိဿာ နဒိယာ စတုဝဂ္ဂါဒီနံ သံဃာနံ ဝိသုံ စတုဝဂ္ဂကရဏီယာဒိကမ္မကရဏကာလေ သီမာပရိစ္ဆေဒ ဒဿနတ္ထံ ဝုတ္တံ -
ဟု ကံပြုဆဲအခါသာ ဥဒကုက္ခေပသိမ် အပိုင်းအခြား
ဆိုင်ကြောင်း တိုက်ရိုက်ဆိုတော်မူ၏။
သစေ ဒွေ သံဃာ ဝိသုံ ဝိနယကမ္မာနိ ကရောန္တိ, ဒွိန္နံ သတ္တဗ္ဘန္တရာနံ အန္တရေ အညံ ဧကံ သတ္တဗ္ဘန္တရံ ဥပစာရတ္ထာယ ဌပေတဗ္ဗံ။ ဝိနည်းမဟာဝါ၊ ဋ္ဌ၊ ၃၃၃။
သစေ ပနေတ္ထ ဗဟူ ဘိက္ခူ ဝိသုံ ဝိသုံ ကမ္မံ ကရောန္တိ, သဗ္ဗေဟိ အတ္တနော စ အညေသဉ္စ ဥဒကုက္ခေပပရိစ္ဆေဒဿ အန္တရာ အညော ဥဒကုက္ခေပေါ သီမန္တရိကတ္ထာယ ဌပေတဗ္ဗော။ ဝိနည်းမဟာဝါ၊ဋ္ဌ၊ ၃၃၄။
သြတိဏ္ဏ ကာရကေ သံဃေ၊ အန္တော နဇ္ဇာဒီနံ ပန၊
ဥဒကုက္ခေပသီမာ သာ၊ လဗ္ဗတေန ပနညထာ။
နဇ္ဇာဒယော အသီမာဝ၊ ဥဒကုက္ခေပနိဿယာ။
(သီမာလင်္ကာရအဋ္ဌကထာ(ဃ) ချပ် )
စကားတို့ဖြင့် ကံပြုဆဲအခါမှာသာ ဥဒကုက္ခေပ
တစ်ခုစာ အလယ်၌ သီမန္တရာဇ်အလိုငှာ ထားရကြောင်း
ဆိုသဖြင့် တတ္တကံယေဝ ပရိစ္ဆေဒံ အနတိက္ကမိတွာ
ဌိတောပိ ကမ္မံ ကောပေတိ -
ဟူသော ကင်္ခါအဋ္ဌကထာ (၉၁)မှာ ဌိတောအရ ရဟန်းသည် ကံပြုဆဲရဟန်းဟု မုချသိနိုင်သတည်း။ ထို့ကြောင့် ကံပြုဆဲမဟုတ်သော သံဃာသည် ကံပြုဆဲသံဃာ၏၊ ဥဒကုက္ခေပ ပမာဏ၏၊ အပ၌ တစ်တောင်,တစ်ထွာခွာ၍ ရာထောင်မကဝန်းဝိုင်းနေသော်လည်း ကံမပျက်ဟု မုချသိရာ၏။ ကင်္ခါဋီကာဟောင်း၊ တေရသကဏ်ဋီကာ၊ ပါတိမောက္ခဂဏ္ဌီပုဒ် (ဍာ) ချပ်တို့၌ ဌိတောအရ ကံပြုဆဲသံဃာကိုသာ ယူ၏။ အလွန်သင့်မြတ်လှ၏။ ဤသတ္တဗ္ဘန္တရသိမ်သည် စီဝရဝိပ္ပဝါသရက္ခဏဝိဓိမှတပါး အလုံးစုံတူသည်သာ။ ထို့ကြောင့် သာဓက မူထိုက်လေသတည်း။ ကြွင်းသော ဝါဒတို့ကို အသီးအသီးထုတ်၍ ဆိုခဲ့သော် အလွန်ကျယ်ဝန်းမည်။ အကျိုးလည်း မထွန်းကားလှ၍ မဆိုလိုက်ပြီး။
သတ္တဗ္ဘန္တရသီမဋီကာ သမတ္တာ။