အိုကုသင်သားပန်စင် ကျောက်စာ
၁၄“ရွာသည် အသက်ကြီငယ်အလုံ သိ
၁၅ ပါ မြင်ပါသတေ အမိအဖ အဆွိယ်အမ္လျိုဝ်ခပင်လေ ရစိ
၁၆ ယ်သတေ သိပါမြင်ပါသော သုခပင်လေ ရစပါစိယ်သတေ။ ရဟ
၁၇ န္တာဆုလိုဝ်သတေ။ ဝ။ မိဖကာ အစန်လာသ ကျွန်မဟုတ်(ငာ)
၁၈ သင်ဃာလျက် ဆိုဝ်ငြယ်တိသီမူရုယ် လူမထွက်မီကရသတေ။”
[ရွာသည် အသက်ကြီးငယ်အလုံး သိပါမြင်ပါသတည်း။ အမိအဖ အဆွေအမျိုးခပင်းလည်း ရစေသတည်း။ သိပါ မြင်ပါသောသူခပင်းလည်း ရစပါစေသတည်း။ ရဟန္တာဆု လိုသတည်း။ မိဘက အစဉ်လာသော ကျွန်မဟုတ်။ ငါသံဃာလျက် ဆင်းရဲတိသီးမူ၍ လူမထွက်မီက ရသတည်း။]
|
ဤလုပ်ဆောင်မှုသည် ဇန်နဝါရီ ၁၊ ၁၉၃၀ မတိုင်မီ ဖြန့်ချိခဲ့ပြီး ဖြစ်ပြီး ဖန်တီးသူ ကွယ်လွန်ခဲ့သည်မှာ အနည်းဆုံး နှစ် ၁၀၀ ရှိခဲ့ပြီး ဖြစ်သဖြင့် ယခုအခါ တစ်ကမ္ဘာလုံးတွင် အများပြည်သူပိုင် ဖြစ်သည်။ |