ကိသာဂေါတမီဝတ္ထု -၂
၁၁။ ကိသာဂေါတမီ ဝတ္ထု
တံ ပုတ္တပသုသမ္မတ္တံအစရှိသော ဤတရားဒေသနာတော်ကို မြတ်စွာဘုရားသည် ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ နေတော်မူစဉ် ကိသာဂေါတမီကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူလေ၏။
ယော စ ဝဿသတံ ဇီဝေ၊ အပဿံ အမတံ ပဒံ။
ဧကာဟံ ဇီဝိတံ သေယျော၊ ပဿတော အမတံ ပဒံ။
ဟူသော ဂါထာ၏အဖွင့်၌ အကျယ်ချဲ့၍ ဆိုအပ်လေပြီ။)
အလိုမပြည့်မီ သေရခြင်း
ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် “ချစ်သမီး ကိသာဂေါတမီ- သင်သည် တစ်လက်ဖျစ်မျှသော မုန်ညင်းစေ့ကို ရအပ်ပြီလော”ဟု မိန့်တော်မူလေ၏။ “ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား- မရပါဘုရား”ဟု လျှောက်ပြီးလျှင် “အလုံးစုံသောရွာ၌ (တစ်ရွာလုံး တစ်ရပ်လုံး၌) အသက်ရှည်ကုန်သောသူတို့ထက် သေသောသူတို့သာလျှင် များလှပါကုန်သတတ်ဘုရား”ဟု လျှောက်ကြားလတ်သော် ထိုအခါ ကိသာဂေါတမီကို မြတ်စွာဘုရားသည် “သင်သည်သာလျှင် သားသေ၏ဟု မှတ်ထင်ဘိ၏၊ ဤသေခြင်း သဘောတရားသည် ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့အား မြဲသော သဘောဖြစ်၏၊ သေမင်းသည် ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့ကို အလိုဆန္ဒ မပြည့်ဝမီသာလျှင် ကြီးစွာသော ရေအလျဉ်ကဲ့သို့ ဆွဲငင်ဆောင်ယူလျက် အပါယ်တည်းဟူသော သမုဒ္ဒရာ၌ ထည့်သွင်းပစ်ချဘိ၏”ဟု မိန့်တော်မူ၍ တရားဟောလိုရကား ဤဂါထာကို ဟောကြားတော်မူလေ၏။
ဒေသနာတော်
သုတ္တံ ဂါမံ မဟောဃောဝ၊ မစ္စု အာဒါယ ဂစ္ဆတိ။
ပုတ္တပသုသမ္မတ္တံ၊ သားနှင့်သမီး နွားထီး,နွားမ စသည်တို့ဖြင့် လွန်စွာ ယစ်မေ့လေ့ရှိသော။
ဗျာသတ္တမာနသံ၊ ရသည်ထက်လွန်၍ တောင့်တသော စိတ်ရှိထသော။ ဝါ၊ ရပြီးသည်၌ လွန်စွာ ကပ်ငြိသောစိတ် ရှိထသော။
တံနရံ၊ ထိုလူကို။ သုတ္တံ၊ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ရောက်သော။ ဂါမံ၊ ရွာသူရွာသားအပေါင်းကို။ မဟောဃော၊ ကြီးစွာသော ရေအလျဉ်သည်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆတိ ဣဝ၊ သွားသကဲ့သို့။ မစ္စု၊ သေမင်းသည်။ အာဒါယ၊ ယူ၍။ ဂစ္ဆတိ၊ သွား၏။
ဒေသနာတော်၏ အကျိုး
ဒေသနာတော်၏အဆုံး၌ ကိသာဂေါတမီသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်လေ၏။ ရောက်လာသော ပရိသတ်တို့အားလည်း အကျိုးရှိသော ဒေသနာ ဖြစ်တော်မူလေ၏။