မှည့်ကြကုန်သည်။ အသက်တဆဲ့ခြောံနှစ်ရွယ် ရောက်
သောအခါ အိပ်မက်မြင်သည်မှာ မြစ်ကမ်းနှစ်ဘက်တွင်
ခြေနှစ်ဘက်တင်လျက် ကိုယ်မှာ မြစ်လယ်တွင်နေ၍ မျော
လာသမျှအမှိုက် ဝမ်းထဲသို့ဝင် မက်သည်။ အိပ်မက်ကို ပု
ရောဟိတ်ပုဏ္ဏားအား ပြန်ကြားမည်သွားလေလျှင် ဗန္ဒလ
ကုမာရအမည်ရှိသော သူငယ်ချင်းအဘော် ပါ၏။ ပုဏ္ဏေး
မကို ပြန်ပြောလျှင် ဖျဉ်းအနာစွဲလိမ့်မည် နိမိတ်ဘတ်လေ
သည်။ ပြန်ခဲ့၍ လမ်းတွင် ပုဏ္ဏားနှင့်တွေ့လေသော် အ
ကြောင်းမျိုးကို မေးမြန်းပြီးမှ ပုဏ္ဏေးမဆံထုံးကို လှီး၍ ပစ်
လိုက်သည်တွင် မိုဃ်းကြိုးပစ်လေသည်။ ပုဏ္ဏားလည်း
"သည်အိပ်မက်သည် အတုမရှိသောအိပ်မက် ဖြစ်သည်။ မင်း
ခစားရမည်။ မရှည်မကြာ မဟာသမုဒြာနား၌ ပြည်ကြီးမြို့
ကြီးတွင် မင်းဖြစ်လိမ့်မည်" ဟောပြောလိုက်၍ နန္ဒကုမာရ
လည်း ဗာရာဏသီမင်းဝယ် ဗန္ဒလကုမာရနှင့်အတူ ခစား
ကြလေသော် ဗာရာဏသီမင်းလည်း နန္ဒကုမာရ၏ အ
ရောင်အဆင်း၊ အင်္ဂါလက္ခဏာ၊ အကျင့်အာစာရ၊ အပြုအ
မူ အပြောအဆို၊ အနေအထိုင် အစားအသောံတို့ကိုမြင်လျှင်
ချီးမွမ်းနှစ်လို့ဘွယ်ရှိ၍ သား၏အမှတ် ချစ်ကြည်မြတ်
နိုးလေသည်။ ပုဏ္ဏေးမဆိုသည့် နှုတ်နိမိတ်အတိုင်းလည်း
ဝမ်း၌ ဖျဉ်းအနာစွဲ၍ ခုနစ်ရက်ခန့်မျှ မင်းမခစားနိုင်။ နန္ဒကု
မာရမရှိသည်အခိုက် ဗန္ဒလကုမာရသည် ချုတ်ချုပ်ချယ်လို
သည့်စိတ်ဖြင့် နန္ဒကုမာရအိပ်မက်မြင်သည့်အကြောင်း၊ ပု
ဏ္ဏေးမဟောပြောသည့်အချက်များကို ဗာရာဏသီမင်း
