အင်္ဂုလိမာလတ္ထေရဝတ္ထု -၂

by အရှင်ဓမ္မဿာမီဘိဝံသ

၃၉။ အင်္ဂုလိမာလမထေရ်ဝတ္ထု

ဥသဘံအစရှိသော ဤတရားဒေသနာတော်ကို မြတ်စွာဘုရားသည် ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ နေတော်မူစဉ် အင်္ဂုလိမာလမထေရ်ကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူလေ၏။

ရဟန္တာ ဆင်ဆိုးကို မကြောက်

(ဝတ္ထုကို “န ဝေကဒရိယာ ဒေဝလောကံ ဝဇန္တိ”ဟူသော လောကဝဂ်၊ အသဒိသဒါနဝတ္ထု၌လာသော ဂါထာ၏အဖွင့်၌ ဆိုအပ်ပြီးသည်သာလျှင်တည်း။ ထိုစကား မှန်၏။ ထိုဂါထာ၏အဖွင့်၌ ရဟန်းတို့သည်-စသောစကားကို ဆိုအပ်လေပြီ။)

ရဟန်းတို့သည် အင်္ဂုလိမာလမထေရ်ကို “ငါ့ရှင်အင်္ဂုလိမာလ- အသို့နည်း၊ ထီးကို ဆောင်းမိုးပေးလျက် တည်နေသော ကြမ်းကြုတ်သော ဆင်ဆိုးကို မြင်ရသဖြင့် ကြောက်လေသလော”ဟု မေးကြလေကုန်၏။ “ငါ့ရှင်တို့- မကြောက်ပါ”ဟု ဆိုလတ်သော် ထိုရဟန်းတို့သည် ဘုရားရှင်ကို “မြတ်စွာဘုရား- အင်္ဂုလိမာလမထေရ်သည် အရဟတ္တဖိုလ်ကို ပြောကြပါသည်ဘုရား”ဟု လျှောက်ကြားကြလေကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားသည် “ချစ်သားရဟန်းတို့- ငါဘုရား၏ သားတော်ဖြစ်သော အင်္ဂုလိမာလကား မကြောက်ပေ။ ရဟန္တာတည်းဟူသော ဥသဘတို့အတွင်း၌ အကြီးဆုံး,အမြတ်ဆုံး ဥသဘဖြစ်ကြကုန်သော ငါ့သားတော်နှင့်တူသော ရဟန်းတို့သည် မကြောက်ကြကုန်”ဟု မိန့်တော်မူ၍ ဤဂါထာကို ဟောကြားတော်မူလေ၏။

ဒေသနာတော်

[၄၂၃] ဥသဘံ ပဝရံ ဝီရံ၊ မဟေသိံ ဝိဇိတာဝိနံ။
အနေဇံ နှာတကံ ဗုဒ္ဓံ၊ တမဟံ ဗြူမိ ဗြာဟ္မဏံ။

ဥသဘံ၊ ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ခြင်း ကင်းသည်ဖြစ်၍ ဥသဘနှင့်တူသော မြတ်သော ဥသဘဖြစ်ထသော။ ပဝရံ၊ မြတ်သော။ ဝီရံ၊ လုံ့လဝီရိယရှိထသော။ မဟေသိံ၊ သီလက္ခန္ဓစသည် ကျေးဇူးဂုဏ်အထူးကို ဆည်းပူးရှာမှီးလေ့ရှိထသော။ ဝိဇိတာဝိနံ၊ မာရ်သုံးပါးကို အောင်ပြီးသော။ အနေဇံ၊ တဏှာကင်းသော။ နှာတကံ၊ ဆေးလျှော်အပ်ပြီးသော ကိလေသာရှိသော။ ဗုဒ္ဓံ၊ သစ္စာလေးပါးကို သိပြီးထသော။ တံ ပုဂ္ဂလံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည်။ ဗြာဟ္မဏံ၊ မကောင်းမှုကို အပပြုပြီးသောသူဟူ၍။ ဗြူမိ၊ ဟောတော်မူ၏။

ဒေသနာတော်၏အကျိုး

ဒေသနာတော်၏အဆုံး၌ များစွာသောသူတို့သည် သောတာပတ္တိဖိုလ် စသည်တို့သို့ ရောက်ကြလေကုန်၏။