ဈာနသောဓနဇာတ်
ဧကကနိပါတ်-အသမ္ပဒါနဝဂ်
၄။ ဈာနသောဓနဇာတ်
မြတ်စွာဘုရား၏ အကျဉ်းပြဿနာကို အရှင်သာရိပုတ္တရာသည် အကျယ်ဖြေသော အကြောင်း
ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထု... နတ်နှင့်တကွသောလောကကို ဆုံးမတော်မူတတ်သော သဗ္ဗညူမြတ်စွာဘုရားသည် ယေ သညိနော အစရှိသော ဂါထာပုဒ်ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော ဤဈာနသောဓနဇာတ်ကို ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူစဉ် သင်္ကဿ နဂိုရ်ပြည်တံခါး၌ ကိုယ်တော်သည် အကျဉ်းအားဖြင့် မေးတော်မူသောပြဿနာကို အရှင်သာရိပုတ္တရာသည် အကျယ်အားဖြင့် ဖြေခြင်းကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူ၏။ ထိုစကား၌ ဤဆိုလတ္တံ့သည်ကား အတိတ်ဝတ္ထုတည်း။
အတိတ်ဝတ္ထု... လွန်လေပြီးသောအခါ ဗာရာ ဏသီပြည်၌ ဗြဟ္မဒတ်မည်သောမင်းသည် မင်း ပြုလတ်သည်ရှိသော် ဘုရားလောင်းသည် တောကျောင်း၌ စုတေသည်ရှိသော် တပည့်တို့သည် မေးအပ်သည်ဖြစ်၍ နေဝသညီ နာသညီ-ဟုဆို၏။ ရသေ့တို့သည် တပည့်ကြီး၏စကားကို မယုံကြည်ကုန်၊ ဘုရားလောင်းသည် အာဘဿရဘုံမှလာ၍ ကောင်းကင်၌ ရပ်၍-
ယေပိ အသညိနော တေပိ ဒုဂ္ဂတာ။
ဧတံ ဥဘယံ ဝိဝဇ္ဇယ၊
တံ သမာပတ္တိသုခံ အနင်္ဂဏံ။
ဟူသော ဤဂါထာကို ဆို၏။
၁၃၄။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ သညိနော၊ သညာရှိကုန်၏။ တေပိ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဆင်းရဲကုန်၏။ ယေ သတ္တာ၊ အကြင်သတ္တဝါတို့သည်။ အသညိနော၊ သညာမရှိကုန်။ တေပိ၊ ထိုသတ္တဝါတို့သည်လည်း။ ဒုဂ္ဂတာ၊ ဆင်းရဲကုန်၏။ ဧတံ ဥဘယံ၊ ထိုနှစ်ပါးသော သညီဘဝ, အသညီဘဝကို။ ဝိဝဇ္ဇယ၊ ကြဉ်။ တံ သမာပတ္တိသုခံ၊ ထိုနေဝသညာနာသညာယတန ဈာန်ချမ်းသာသည်။ အနင်္ဂဏံ၊ အပြစ်မရှိ။
ဤသို့ ဘုရားလောင်းသည် တရားဟော၍ တပည့်ကြီး၏ ကျေးဇူးကိုဆို၍ ဗြဟ္မာပြည်သို့ သွား၏။ ထိုအခါ ကြွင်းကုန်သော ရသေ့တို့သည် တပည့်ကြီး၏စကားကို ယုံကြည်ကြကုန်၏။
ဇာတ်ပေါင်း... မြတ်စွာဘုရားသည် ဤဓမ္မဒေသနာကို ဆောင်တော်မူ၍ ယခုအခါ သာရိပုတ္တရာမထေရ်သည် ထိုအခါ တပည့်ကြီး ဖြစ်ဘူးပြီ။ ယခုအခါ ငါဘုရားသည်လျှင် ထိုအခါ ဗြဟ္မာကြီးဖြစ်ဘူးပြီဟု ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူ၏။
အကျဉ်းမေးပေ၊ အကျယ်ဖြေ၊ တော်ပေတပည့် ထေရ်သာရိ
လေးခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော ဈာနသောဓနဇာတ်သည် ပြီး၏။
*****