မာတိကာသို့ ခုန်သွားရန်

ပမတ္တာပမတ္တဒွေသဟာယကဝတ္ထုဂါထာ

ဝီကီရင်းမြစ် မှ
2071ဓမ္မပဒဂါထာနိဿယ၆။ ပမတ္တာပမတ္တဒွေသဟာယကဝတ္ထုဂါထာ (ဝတ္ထုတော်သို့)အရှင်သုဇနာဘိဝံသ

၂-အပ္ပမာဒဝဂ်

၆-ပမတ္တာပမတ္တဒွေသဟာယကဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၁၂၁။ အပ္ပမတ္တော ပမတ္တေသု, သုတ္တေသု ဗဟုဇာဂရော၊
အဗလဿံဝ သီဃဿော, ဟိတွာ ယာတိ သုမေဓသော။

သီဃဿော၊ အားအင်စိတ်မာန်, ဇွဲသန်သန်ဖြင့်, လျင်မြန် ဖျတ်လတ်, မြင်းကောင်းမြင်းမြတ်သည်။ အဗလဿံ၊ ချည့်နဲ့ပိန် ဖျင်း, အားမရှိသောမြင်းကို။ ဟိတွာ၊ ခရီးအဓွန့်, ပယ်ခွာစွန့်၍။ ယာတိ ဣဝ၊ လိုရာထုတ်ချောက် ရောက်နိုင်သကဲ့သို့။ (ဧဝံ၊ တူ။ သတ္တေသု၊ သူသူငါငါ, သတ္တဝါဟူသမျှတို့သည်။) ပမတ္တေသု၊ မေ့ လျော့ပေါ့ဆ, နေထိုင်ကြကုန်လသော်။ အပ္ပမတ္တော၊ မမေ့မလျော့ မပေါ့မဆသော။ သုမေဓသော၊ ကောင်းမြတ်စွာဘိ, ပညာရှိသည်။ ဟိတွာ၊ လောကသံသရာ, ၂-ဖြာအဓွန့်, ပယ်ခွာစွန့်၍။ ယာတိ၊ အထက်တန်းပေါက်, နိဗ္ဗာန်ရောက်အောင်, ထုတ်ချောက်မသွေ, သွားနိုင်ပေ၏။ (သတ္တေသု၊ တို့သည်။) သုတ္တေသု၊ သတိကင်းရိပ်, အပျင်းစိတ်ဖြင့်, အိပ်၍နေကုန်လသော်။ ဗဟုဇာဂရော၊ သတိ တရား, အမြဲထား၍, များသောနိုးကြားခြင်းရှိသော။ သုမေဓသော၊ သည်။ ဟိတွာ၊ ၍။ ယာတိ၊ ၏။ (ပါ-၂၉)

ပမတ္တာပမတ္တဒွေသဟာယကဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။