မဃဝတ္ထုဂါထာ
၂-အပ္ပမာဒဝဂ်
၇-မဃဝတ္ထုအဋ္ဌကထာဂါထာ
သဏှံ သခိလသမ္ဘာသံ, ပေသုဏေယျပ္ပဟာယိနံ။
တံ ဝေ ဒေဝါ တာဝတိံသာ, အာဟု သပ္ပုရိသော ဣတိ။
မာတာပေတ္တိဘရံ၊ မိဘ၂-ပါး, အရေးထားလျက်, လေးစား သမှု, ပြုစုလုပ်ကျွေးတတ်ထသော။ ကုလေ၊ မိဘက်ဖဘက်, အဘက်ဘက်က, အဆက်အသွယ်, အမျိုးအနွယ်၌။ ဇေဋ္ဌာပစာယိနံ၊ ကိုယ့်ထက်ကြီးရင့်, ဂုဏ်ဝါမြင့်မှု, အသင့်စိတ်ထား, ရိုသေ လေးစားလေ့ရှိထသော။ သဏှံ၊ စိတ်ရင်းပြကတေ့, လွန်သိမ်မွေ့ သည်ဖြစ်၍။ သခိလသမ္ဘာသံ၊ ပြေပြစ်ညက်ညော, အားလုံးချော အောင်, ပြောတတ်ဆိုတတ်, သုံးနှုန်းတတ်သော။ ပေသုဏေယျပ္ပဟာယိနံ၊ ချစ်သူ၂ယောက်, ကွဲပြားလောက်အောင်, ကောက် ကျစ်စိတ်ထား, ကုန်းချောစကားကိုလည်း ပယ်ထသော။ မစ္ဆေရဝိနယေ၊ မပေးရက်ချေ, ဝန်တိုစေသည့်, မစ္ဆေရတရား, ဖယ်ရှား ခြင်း၌။ ယုတ္တံ၊ လှူရေးစွန့်ရေး, ပေးကမ်းရေးဝယ်, လေးလေးပင်ပင်, အမြဲယှဉ်ထသော။ [ဇာ-ဋီ-သစ်၊၁၊၂၃၃အလို “မစ္ဆေရဝိနယေ၊ နှင့်”ဟု တတိယာအနက်ပေး။] သစ္စံ၊ မိမိနှုတ်မှာ, ကျက်သရေဖြာအောင်, မေတ္တာပြည့်ပြည့်, သစ္စာလည်းရှိထသော။ ကောဓာဘိဘုံ၊ ရံခါ ဒေါသ, ဖြစ်ပေါ်ကလည်း, ထကြွမတိုး, လွှမ်းမိုးနိုင်ထသော။ ဇန္တုံ၊ ရှေးကောင်းမှုကံ, ပြုစီမံသဖြင့်, လူ့ထံရောက်လာ, သတ္တဝါတစ် ယောက်ဖြစ်သော။ တံ နရံ၊ တော်ရုံမက, ကောင်းမွန်လှသဖြင့်, လောကထင်ပေါ်, ထိုလူတော်လူကောင်းကို။ ဒေဝါ တာဝတိံသာ၊ ဝတိံစံစား, နတ်အများတို့သည်။ သပ္ပုရိသော ဣတိ၊ ချီးမွမ်းဖွယ် တောင်း, ကောင်းထက်ကောင်းမည့်, အလျောင်းလျာဝင်, သူတော် စင်ဟူ၍။ ဝေ၊ စင်စစ်ဧကန်, အမှန်အားဖြင့်။ အာဟု၊ တအံ့တဩ, တသောသောဖြင့်, ပြော၍မပြီး, ချီးမွမ်းကြလေကုန်သတည်း။ (ဋ္ဌ-၉၂၊ ၉၃)
မဃဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
အပ္ပမာဒံ ပသံသန္တိ, ပမာဒေါ ဂရဟိတော သဒါ။
မဃဝါ၊ လူ့ဘဝတုန်းက, မဃအမည်ရှိသော လုလင်သည်။ အပ္ပမာဒေန၊ ကျင့်ဝတ်၇-ပါး, ကျင့်သောအားဖြင့်, အမှားမရှိ, ကောင်းမြတ်သော သတိကြောင့်။ ဒေဝါနံ၊ စတုမဟာ, ဝတိံသာ ဟု, နတ်ရွာပျော်အောင်း, နတ်အပေါင်းတို့ထက်။ သေဋ္ဌတံ၊ အမြတ် ဆုံး၏အဖြစ်သို့။ ဂတော၊ ရှေးကံအလျောက်, ရောက်ရပေပြီ။ အပ္ပမာဒံ၊ မမေ့မလျော့, မပေါ့မဆ, နေထိုင်ကြကြောင်း ကောင်းသောသတိကို။ ပသံသန္တိ၊ ဘုရားစသား, ပုဂ္ဂိုလ်များတို့, လေးစားကြည်ဖြူ, ချီးမွမ်းတော်မူကြကုန်၏။ ပမာဒေါ၊ မေ့မေ့လျော့လျော့, ပေါ့ပေါ့ ဆဆ, နေထိုင်ကြကြောင်း, မကောင်းသောအကုသိုလ်တရားကို။ သဒါ ဂရဟိတော၊ ပညာရှိဝင်, သူတော်စင်တို့, အစဉ်မပြတ်, ကဲ့ရဲ့ အပ်လေသတည်း။ (ပါ-၃၀)
မဃဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။