ဝိနည်းပဒေသာသင်တန်း/သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်
၁၀။ သံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်
တစ်သိမ်ထဲ၌ ညီညွတ်နေသော သံဃာကို ဘေဒကရဝတ္ထု (၁၈)ပါးဖြင့် သံဃာကွဲပြားအောင် အားထုတ်လျှင် ထိုရဟန်းကို မြင်ကုန် ကြားကုန်သော ရဟန်းတို့သည် “သံဃာကွဲပြားအောင် အားမထုတ်ပါနှင့်”ဟု တားမြစ်ရမည်။ (မြင်ကြားပါလျက် မတားမြစ် မပြောဆိုကုန်ငြားအံ့၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊) ထိုသို့ တားမြစ်ပြောဆိုအပ်ပါလျက် ရှေးအတိုင်းပင် မိမိ၏ အယူဝါဒကို ချီးမြှောက်နေသေးအံ့၊ ထိုဝါဒကို စွန့်လွှတ်အောင် ထိုရဟန်းကို အခြားရဟန်းများက ဉတ္တိစတုတ္ထကမ္မဝါစာဖြင့် သမနုဘာသနကံ ပြုရမည်။ ထိုသမနုဘာသနကံ ပြု၍ မပြီးခင် ထိုဝါဒကို စွန့်လွှတ်လိုက်လျှင် သံဃာဒိသေသ်အာပတ် မသင့်ဖို့ အကြောင်းဖြစ်၍ ကောင်းပေ၏၊ မစွန့်လျှင်ကား သုံးကြိမ်မြောက် ကမ္မဝါစာ အဆုံး၌ ထိုရဟန်းအား သံဃာဒိသေသ်အာပတ်သင့်၏၊
အာပတ်အဆင့်ဆင့် သင့်ပုံများ
သံဃာသင်းခွဲရုံ သင်းခွဲအံ့ ဒုက္ကဋ်၊ ဉတ်အဆုံး၌လည်း ဒုက္ကဋ်၊ ကမ္မဝါစာ (၂)ကြိမ်အဆုံး၌ ထုလ္လစ္စဉ်း နှစ်ချက်၊ သုံးကြိမ်မြောက် ကမ္မဝါစာဖတ်သည်၏ အဆုံး၌ ထိုအယူကို မစွန့်လျှင် သံဃာဒိသေသ်အာပတ် သင့်၏၊
ဒေသနာမကြား မကုစားဘဲ ငြိမ်းပျောက်သော အာပတ်
သုံးကြိမ်မြောက်ကမ္မဝါစာအဆုံး၌ သံဃာဒိသေသ်သို့ ရောက်သော ရဟန်းအား ဉတ်အဆုံး၌ သင့်သော ဒုက္ကဋ်၊ ကမ္မဝါစာနှစ်ကြိမ်အဆုံး၌ သင့်သော ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ်နှစ်ချက်တို့သည် ဒေသနာမကြား မကုစားဘဲ ငြိမ်းပျောက်ကုန်၏ဟု မှတ်သားရာ၏၊
(ဆောင်) သံဃာကွဲမှု လုံ့လပြု၍၁ သမနုဘာသနံ ဓမ္မကံတည်း၂ ကမ္မဝါစာ ပြီးဆုံးရာဝယ်၃ မြဲစွာယူလျဉ်း၊ မစွန့်ခြင်းဟု၄ ကြောင်းရင်းလေးလီ အင်္ဂါညီ၊ သင့်ပြီ ဘေဒက။