မာတိကာသို့ ခုန်သွားရန်

အာနန္ဒတ္ထေရဝတ္ထု

ဝီကီရင်းမြစ် မှ
ပုံတော်စုံ ဓမ္မပဒဝတ္ထုတော်ကြီး ဗြာဟ္မဏဝဂ်
by အရှင်ဓမ္မဿာမီဘိဝံသ
၅။ အာနန္ဒတ္ထေရဝတ္ထု
4362ပုံတော်စုံ ဓမ္မပဒဝတ္ထုတော်ကြီး ဗြာဟ္မဏဝဂ် — ၅။ အာနန္ဒတ္ထေရဝတ္ထုအရှင်ဓမ္မဿာမီဘိဝံသ


၅။ အာနန္ဒမထေရ် ဝတ္ထု

ဒိဝါ တပတိအစရှိသော ဤတရားဒေသနာတော်ကို မြတ်စွာဘုရားသည် မိဂါရသူဌေး၏ မယ်တော်ဖြစ်သော ဝိသာခါ၏ ပြာသာဒ်၌ နေတော်မူစဉ် ရှင်အာနန္ဒာမထေရ်ကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူလေ၏။

ဇယမင်္ဂလာ တင့်တယ်ခြင်း ငါးဖြာ

ပသေနဒီ ကောသလမင်းကြီးသည် သီတင်းကျွတ်လပြည့် မဟာပဝါရဏာနေ့၌ အလုံးစုံသော တန်ဆာဖြင့် တန်ဆာဆင်လျက် နံ့သာပန်း စသည်တို့ကို ယူဆောင်၍ ကျောင်းတော်သို့သွားသတတ်၊ ထိုခဏ၌ ကာဠုဒါယီမထေရ်သည် ဈာန်ကိုဝင်စား၍ ပရိသတ်အစွန်၌ နေတော်မူလျက်ရှိ၏။ ကာဠုဒါယီမထေရ်၏ ကိုယ်တော်သည် နှစ်လိုဖွယ်ရှိသည်သာလျှင်ဖြစ်၍ ရွှေအဆင်းနှင့်တူသော အဆင်းရှိ၏။ ထိုခဏ၌ကား လမင်းသည် ထွက်၏။ နေမင်းသည် ဝင်ခြင်းသို့ ရောက်၏။ ရှင်အာနန္ဒာမထေရ်သည် ဝင်သောနေ၏ အရောင်ကိုလည်းကောင်း၊ ထွက်လာသော လမင်း၏ အရောင်ကိုလည်းကောင်း ကြည့်ရှုလျက် ကောသလမင်းကြီး၏ ကိုယ်ရောင်ကိုလည်းကောင်း၊ ကာဠုဒါယီမထေရ်မြတ်၏ ကိုယ်တော်ရောင်ကိုလည်းကောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား၏ ကိုယ်ရောင်ကိုလည်းကောင်း ကြည့်ရှုလေ၏။ ထိုအရောင်တို့တွင် အလုံးစုံသောအရောင်တို့ကို လွန်၍ မြတ်စွာဘုရားသည်သာလျှင် တင့်တယ်တော်မူ၏။ ရှင်အာနန္ဒာမထေရ်သည် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးပြီးလျှင် “မြတ်စွာဘုရား- ယနေ့ တပည့်တော်သည် ဤအရောင်တို့ကို ကြည့်ရှုလတ်သည်ရှိသော် ရှင်တော်မြတ်ဘုရားတို့၏ အရောင်တော်ကိုသာလျှင် နှစ်သက်အပ်ပါသည်။ ရှင်တော်မြတ်ဘုရားတို့၏ ကိုယ်တော်သည် အလုံးစုံသောအရောင်တို့ကို သာလွန်၍ တင့်တယ်တော်မူလှပါသည်ဘုရား”ဟု လျှောက်ကြားလေ၏။ ထိုအခါ ရှင်အာနန္ဒာကို မြတ်စွာဘုရားသည် “ချစ်သားအာနန္ဒာ- နေမင်းမည်သည်ကား နေ့အခါ၌သာ တင့်တယ်၏။ လမင်းသည် ညဉ့်အခါ၌သာ တင့်တယ်၏။ ပြည့်ရှင်မင်းသည် တန်ဆာဆင်မြန်းသော ကာလ၌သာ တင့်တယ်၏။ အာသဝေါကင်းပြီးသော ရဟန္တာသည် အာရုံအပေါင်း၌ ကျရောက်သော စိတ်အပေါင်း၊ ဝါ- အဖော်အပေါင်းကို ပယ်စွန့်၍ ဈာန်သမာပတ် ဝင်စားသည့်အတွင်း၌သာ တင့်တယ်၏။ ဘုရားတို့သည်ကား ညဉ့်အခါ၌လည်းကောင်း၊ နေ့အခါ၌လည်းကောင်း ငါးပါးအပြားရှိသော တန်ခိုးတော်အားဖြင့် တင့်တယ်တော်မူကြကုန်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၍ ဤဂါထာကို ဟောကြားတော်မူလေ၏။

ဒေသနာတော်

[၃၈၇] ဒိဝါ တပတိ အာဒိစ္စော၊ ရတ္တိမာဘာတိ စန္ဒိမာ။
သန္နဒ္ဓေါ ခတ္တိယော တပတိ၊ ဈာယီ တပတိ ဗြာဟ္မဏော။
အထ သဗ္ဗမဟောရတ္တိံ၊ ဗုဒ္ဓေါ တပတိ တေဇသာ။

အာဒိစ္စော၊ နေမင်းသည်။ ဒိဝါ၊ နေ့အခါ၌။ တပတိ၊ တင့်တယ်၏။ စန္ဒိမာ၊ လမင်းသည်။ ရတ္တိ၊ ညဉ့်အခါ၌။ အာဘာတိ၊ တင့်တယ်၏။ ခတ္တိယော၊ ရေမြေ့သနင်း ပြည့်ရှင်မင်းသည်။ သန္နဒ္ဓေါ၊ အလုံးစုံသော တန်ဆာဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သည်ရှိသော်။ တပတိ၊ တင့်တယ်၏။ ဗြာဟ္မဏော၊ ရဟန္တာသည်။ ဈာယီ၊ အပေါင်းအဖော်စွန့်၍ ဈာန်ဝင်စားသည်ရှိသော်။ တပတိ၊ တင့်တယ်၏။ အထ၊ ထိုမှတစ်ပါး။ ဗုဒ္ဓေါ၊ ဘုရားရှင်သည်။ သဗ္ဗံ၊ အလုံးစုံသော။ အဟောရတ္တိံ၊ နေ့ညဉ့်ပတ်လုံး။ တေဇသာ၊ ငါးပါးသော တန်ခိုးတော်အားဖြင့်။ တပတိ၊ တင့်တယ်တော်မူ၏။

(မြတ်စွာဘုရားသည် သီလတန်ခိုးဖြင့် သီလမရှိသောသူ၏တန်ခိုးကို၊ ဂုဏ်တန်ခိုးဖြင့် ဂုဏ်ကင်းသောသူ၏ တန်ခိုးကို၊ ပညာတန်ခိုးဖြင့် ပညာမရှိသောသူ၏ တန်ခိုးကို၊ ကောင်းမှုတန်ခိုးဖြင့် ကောင်းမှုမရှိသောသူ၏ တန်းခိုကို၊ တရားတန်ခိုးဖြင့် တရားမရှိသောသူ၏တန်ခိုးကို ထက်ဝန်းကျင် သိမ်းကျုံး၍ယူပြီးလျှင် ဤငါးပါးအပြားရှိသော တန်ခိုးတော်အားဖြင့် အမြဲမပြတ်သာလျှင် တင့်တယ်တော်မူ၏ဟူလို။)

ဒေသနာတော်၏အကျိုး

ဒေသနာတော်၏အဆုံး၌ များစွာသောသူတို့သည် သောတာပတ္တိဖိုလ် စသည်တို့သို့ ရောက်ကြလေကုန်၏။

အာနန္ဒာမထေရ် ဝတ္ထုပြီး၏။