ကုက္ကုဋဇာတ် -၂
ဆက္ကနိပါတ် - အဝါရိယဝဂ်
၈။ ကုက္ကုဋဇာတ်
မိန်းမတို့၏ ဖျားယောင်းခြင်းသို့ မလိုက်ပါသင့်ကြောင်း
ဟောတော်မူရာဌာန... နတ်နှင့်တကွသော လောကကို ဆုံးမတော်မူတတ်သော သဗ္ဗညူမြတ်စွာဘုရားသည် သုစိတ္တပတ္တဆဒန အစရှိသော ဂါထာပုဒ်ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော ဤကုက္ကုဋဇာတ်ကို ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူစဉ် ငြီးငွေ့သော ရဟန်းတစ်ပါးကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူ၏။
ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထု... သဗ္ဗညူ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုရဟန်းကို ရဟန်း... အဘယ့်ကြောင့် ငြီးငွေ့သနည်း ဟု မေးတော်မူလတ်၍ အရှင်ဘုရား တန်ဆာဆင်အပ်သော မိန်းမတစ်ယောက်ကိုမြင်၍ ကိလေ သာ၏ အစွမ်းဖြင့် ငြီးငွေ့၏ ဟု နားတော်လျှောက်သည်ရှိသော် ရဟန်း... မိန်းမတို့သည် လှည့်ပတ်ဖြားယောင်း၍ မိမိအလိုသို့ ရောက်သောကာလ၌ ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်စေကုန်၏။ လျှပ်ပေါ်သော ကြောင်မကဲ့သို့ဖြစ်၏ ဟု မိန့်တော်မူ၍ အတိတ်ကို ဆောင်တော်မူ၏။
အတိတ်ဝတ္ထု... လွန်လေပြီးသောအခါ ဗာရာဏသီပြည်၌ ဗြဟ္မဒတ်မင်းသည် မင်းပြုသည်ရှိသော် ဘုရားလောင်းသည် ကြက် အမျိုး၌ဖြစ်၍ များစွာသော ကြက်အပေါင်းခြံရံလျက် တော၌ နေ၏။ အနီး၌ တစ်ခုသော ကြောင်မသည်လည်း နေ၏။ ထိုကြောင်မသည် ဘုရားလောင်းကိုထား၍ ကြွင်းသော ကြက်တို့ကို ဥပါယ်ဖြင့် လှည့်ပတ်၍ စား၏။ ဘုရားလောင်းသည် ထိုကြောင်မ၏ လာခြင်းကို အလိုမရှိ။
ကြောင်မ သွေးဆောင်ပုံ
ထိုကြောင်မသည် ဤကြက်သည် အလွန်လျှင် လိမ္မာ၏။ ငါ၏ ဥပါယ်၌ လိမ္မာသည်၏ အဖြစ်ကို မသိ၊ ငါသည် ဤကြက်ကို “သင်၏ မယားဖြစ်အံ့” ဟု ဖျားယောင်း၍ မိမိအလိုသို့ လိုက်သောကာလ၌ စားခြင်းငှာ သင့်၏ ဟု ထိုကြောင်မသည် ဘုရားလောင်းနေသော သစ်ပင်ရင်း သို့သွား၍ ချီးမွမ်းခြင်း၊ ရှေးရှိသော စကားဖြင့် ဘုရားလောင်းကိုတောင်းပန်လိုရကား-
ဩရောဟ ဒုခသာခါယ၊ မုဓာ ဘရိယာ ဘဝါမိ တေ။
ဟူသော ရှေးဦးစွာသော ဤဂါထာကို ဆို၏။
၅၈။ သုစိတ္တပတ္တဆဒန၊ အလွန်ဆန်းကြယ်သော အတောင်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းအပ်သော။ တမ္ဗစူဠဝိဟင်္ဂမ၊ နီသော ဦးစွန်းရှိသောငှက်။ ဒုမသယခါယ၊ သစ်ခက်မှ။ ဩရောဟ၊ သက်ခဲ့လော့။ မုဓာ၊ အချည်းနှီးဖြင့်သာ။ တေ၊ သင်၏။ ဘရိယာ၊ မယားသည်။ ဘဝါမိ၊ ဖြစ်အံ့။
မျိုးတူလင်ကိုရှာလော့
ထိုစကားကိုကြား၍ ဘုရားလောင်းသည် ဤကြောင်မသည် ငါ၏ ခပ်သိမ်းကုန်သော အဆွေအမျိုးတို့ကို စားအပ်ပြီ၊ ယခုအခါ ငါ့ကို ဖြားယောင်း၍ စားလို၏။ ထိုကြောင်မကို လွှတ် လိုက်အံ့ ဟု ကြံ၍-
မိဂီ ပက္ခီ အသညုတ္တာ၊ အညံ ပရိယေသ သာမိကံ။
ဟူသော နှစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော ဤဂါထာ ကိုဆို၏။
၅၉။ ကလျာဏိ၊ ကောင်းသော။ မနောရမေ၊ နှလုံးကို မွေ့လျော်စေတတ်သော။ မိဂီ၊ ကြောင်မ။ တွံ၊ သင်သည်။ စတုပ္ပဒီ၊ အခြေလေးချောင်းရှိ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ ဒွိပဒေါ၊ အခြေနှစ်ချောင်းရှိ၏။ တွံ၊ သင်သည်။ မိဂီ၊ ကြောင်မတည်း။ အဟံ၊ ငါသည်။ ပက္ခီ၊ ကြက်တည်း။ တေသံ၊ ထိုကြောင်, ကြက်တို့၏။ အသညုတ္တာ၊ လင်မယားဖြစ်ခြင်းငှာ မလျော်။ အညံ၊ တစ်ပါးသော။ သာမိကံ၊ လင်ကို။ ပရိယေသ၊ ရှာလေလော့။
ကျွန်ခံပါ့မယ်
ထိုစကားကိုကြား၍ ထိုကြောင်မသည် ဤကြက်သည် အလွန်လိမ္မာ၏။ တစ်စုံတစ်ခုသော အကြောင်းဖြင့် လှည့်ပတ်၍ စားအံ့ဟု ကြံ၍-
ဝိန္ဒ မံ အရိယေန ဝေဒေန၊ သာဝယ မံ ယဒိစ္ဆသိ။
ဟူသော သုံးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော ဤဂါထာကို ဆို၏။
၆၀။ ကုက္ကုဋ၊ ကြက်။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေ၊ သင်၏။ ကောမာရိကာ၊ သူငယ်မစင်စစ် အပျိုကညာစင်ဖြစ်သော။ မဉ္ဇုကာ၊ သာယာသော အသံရှိသော။ ပိယဘာဏိနီ၊ ချစ်ဖွယ် သော စကားကို ဆိုတတ်သောမယားသည်။ ဟောမိ၊ ဖြစ်အံ့။ တွံ၊ သင်သည်။ အရိယေန၊ အပြစ်ကင်းသော။ ဝေဒေန၊ ရခြင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဝိန္ဒ၊ ရလော့။ မံ၊ ငါ့ကို။ ယဒိစ္ဆသိ၊ ကျွန်အဖြစ်ဖြင့် ကြားခြင်းငှာ အလိုရှိသည်ဖြစ်အံ့။ သာဝယ၊ တစ်ဆယ့်နှစ်ယူဇနာရှိသာ ဗာရာဏသီပြည်၌ ကျွန်အဖြစ်ကို ကြားလော့။
ဟဲ့-ကြက်သူခိုး
ထို့နောင်မှ ဘုရားလောင်းသည် ကြောင်မကို ခြိမ်းခြောက်၍ ပြေးစိမ့်သောငှာ သင့်၏ ဟု ကြံ၍-
န တွံ အရိယေန ဝေဒေန၊ မမံ ဘတ္တာရ မိစ္ဆသိ။
ဟူသော လေးခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော ဤဂါထာကိုဆို၏။
၆၁။ ကုဏပါဒီနိ၊ အကောင်ပုပ် အစရှိသည်တို့ကို စားလေ့ရှိသော။ လောဟိတပေ၊ သွေးကို သောက်တတ်သော။ ကုက္ကူပေါထိနိ၊ ကြက်တို့ကို သတ်တတ်သော။ စောရိ၊ ခိုးသူမ။ တွံ၊ သင်သည်။ အရိယေန၊ အပြစ်ကင်းသော။ ဝေဒေန၊ ရခြင်းဖြင့်။ မံ၊ ငါ့ကို။ ဘတ္တာရံ၊ မိမိလင်ကို။ ကာတုံ၊ ပြုအံ့သောငှာ။ န ဣစ္ဆသိ၊ အလိုမရှိလင့်။
နှုတ်ချိုသူကို သတိထား
ထိုကြောင်မသည် ပြေး၍လျှင် သွား၏။ တဖန် ပြန်၍ ကြည့်အံ့သောငှာ မဝံ့။ ဤအတိတ်ကို ဆောင်တော်မူ၍ သဗ္ဗညူ မြတ်စွာဘုရားသည်-
နေန္တိ သဏှာဟိ ဝါစာဟိ၊ ဗိဠာရီ ဝိယ ကုက္ကုဋံ၊
အမိတ္တဝသမနွေတိ၊ ပစ္ဆာ စ အနုတပ္ပတိ။
မုစ္စတေ သတ္တုသမ္မာဓာ၊ ကုက္ကုဋောဝ ဗိဠာရိယာ။
ဟူသော ဤဂါထာတို့ကို ဟောတော်မူ၏။
၆၂။ ကုက္ကုဋံ၊ ကြက်ကို။ နေန္တီ၊ ဆောင်သော။ ဗိဠာရီ ဝိယ၊ ကြောင်မကဲ့သို့။ ဧဝံပိ၊ ဤအတူလည်းကောင်း။ စာတုရာ၊ တင့်တယ်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံကုန်သော။ နာရီ၊ မိန်းမတို့သည်။ သဓနံ၊ ဥစ္စာကုံလုံသော။ နရံ၊ ယောကျ်ားကို။ ဒိသာန၊ မြင်၍။ သဏှာဟိ၊ သိမ်မွေ့နူးညံ့ကုန်သော။ ဝါစာဟိ၊ စကားတို့ဖြင့်။ နေန္တိ၊ ဆောင်ကုန်၏။
၆၃။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဥပ္ပတိတံ၊ ဖြစ်လာသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ ခိပ္ပံ၊ လျင်စွာ။ န အနုဗုဇ္စျတိ၊ မသိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ အမိတ္တဝသံ၊ ရန်သူ့နိုင်ငံသို့။ အနွေတိ၊ လိုက်ရ၏။ ပစ္ဆာ စ၊ နောင်မှလည်း။ အနုတပ္ပတိ၊ ပူပန်ရ၏။
၆၄။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဥပ္ပတိတံ၊ ဖြစ်လာသော။ အတ္ထံ၊ အကျိုးကို။ ခိပ္ပမေဝ၊ လျင်စွာလျှင်။ နိဗောဓတိ၊ သိ၏။ ဗိဠာရိယာ၊ ကြောင် မမှ။ မုတ္တော၊ လွတ်သော။ ကုက္ကုဋောဝ၊ ကြက်မင်းကဲ့သို့။ သတ္တုသမ္ဗာဓာ၊ ရန်တို့သည် ဖြစ်စေအပ်သော ကျဉ်းမြောင်းခြင်းမှ။ မုစ္စတေ၊ လွတ်၏။
ဇာတ်ပေါင်း... သဗ္ဗညူ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤဓမ္မဒေသနာကို ဆောင်တော်မူ၍ သစ္စာတို့ကို ပြတော်မူ၍ ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူ၏။ သစ္စာတို့ကို ပြတော်မူသည်၏ အဆုံး၌ ငြီးငွေ့သော ရဟန်းသည် သောပတ္တိဖိုလ်၌တည်၏။ ဇာတ်ကို အဘယ်သို့ ပေါင်းတော်မူသနည်းဟူမူကား- ယခုအခါ ငါဘုရားသည်လျှင် ထိုအခါ ကြက်မင်းဖြစ်ပြီ၊ ဤသို့ ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူ၏။
နှုတ်ချိုသူအား၊ သတိထား၊ စဉ်းစားပြုသင့်ပါ
ရှစ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော ကုက္ကုဋဇာတ်သည် ပြီး၏။
*****