မာတိကာသို့ ခုန်သွားရန်

အညတရဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာ -၃

ဝီကီရင်းမြစ် မှ

၁၇-ကောဓဝဂ်

၂-အညတရဘိက္ခုဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၄၄၀။ ယော ဝေ ဥပ္ပတိတံ ကောဓံ, ရထံ ဘန္တံဝ ဝါရယေ၊
တမဟံ သာရထိံ ဗြူမိ, ရသ္မိဂါဟော ဣတရော ဇနော။

သာရထိ၊ ရထားထိန်းသည်။ ဘန္တံ၊ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ပြေသွားနေသော။ ရထံ၊ ရထားကို။ (ဝါရေတိ) ဣဝ၊ မလိုရာအရပ်သို့ မသွားအောင် တားမြစ်သကဲ့သို့။ (တထာ၊ ထို့အတူ။) ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဥပ္ပတိတံ၊ အထက်အထက်၌ ဖြစ် ပေါ်လာသော။ [ဥဒ္ဓံ ဥဒ္ဓံ+ပတိတံ ဂတံ ပဝတ္တန္တိ ဥပ္ပတိတံ။ ဓမ္မ-ဋီ-၂၂၆။] ကောဓံ၊ ဒေါသကို။ ဝါရယေ၊ တားမြစ်နိုင်၏။ တံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သာရထိံ၊ ရထားထိန်းဟူ၍။ အဟံ၊ ငါဘုရား သည်။ ဗြူမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတရော၊ ကောဓကို တားနိုင်သူမှ တစ်ပါးသော။ ဇနော၊ ရထားမောင်းသူ လူအပေါင်းသည်။ ရသ္မိဂ္ဂါဟော၊ ရထားမြင်း၏ကြိုးကို ကိုင်သူသာ တည်း။ (ပါ-၂၂၂)

အညတရဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။