ဆဗ္ဗဂ္ဂိယဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာ
၁၀-ဒဏ္ဍဝဂ်
၁-ဆဗ္ဗဂ္ဂိယဘိက္ခုဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
အတ္တာနံ ဥပမံ ကတွာ, န ဟနေယျ န ဃာတယေ။
သဗ္ဗေ၊ (ဆင်မြင်းစသည်, အာဇာနည်နှင့်, ဂုဏ်ရည်လျှမ်း ဖြာ, ရဟန္တာချန်) , သတ္တဝါမှန်သမျှတို့သည်။ ဒဏ္ဍဿ၊ ဒဏ်မှ။ တသန္တိ၊ ထိတ်လန့်ကုန်၏။ [မောဂ်နိ-၁-၂၂၃၌ “ဒဏ္ဍဿ၊ ဒဏ်၏ (ဝိ သယဖြစ်သောဘေးကို)။ တသန္တိ၊ ကုန်၏”ဟု ပေးသည်။] သဗ္ဗေ၊ တို့ သည်။ မစ္စုနော၊ သေခြင်းမှ။ ဘာယန္တိ၊ ကြောက်ကုန်၏။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ ဥပမံ၊ နှိုင်းယှဉ်စရာ, ဥပမာကို။ ကတွာ၊ ပြု၍။ (တစ် နည်း) အတ္တာနံ ဥပမံ ကတွာ၊ ကိုယ်ချင်းစာ၍။ န ဟနေယျ၊ မညှဉ်းဆဲမသတ်ဖြတ်ရာ။ န ဃာတယေ၊ မညှင်းဆဲ မသတ်ဖြတ် စေရာ။ (ပါ-၁၂၉)
ခွဲပေးပုံ။ ။ “မပေါင်းရောဘဲ, ခွဲ၍တစ်ခါ, သမ္ဗန်ပါမူ, ကြိယာနောင်, ဧဝဆောင်မြဲ(ဘုရားကြီး-၁၁၄)”နှင့်အညီ ပဋိသေဓ၂ပုဒ်ကို ခွဲပေးလျှင် ပကတိကြိယာနောင် ဧဝသဒ္ဒါထည့်၍ “နပ္ပသဟေယျ-မလွှမ်းမိုးနိုင် သည်ကား၊ န-မဟုတ်၊ (ပသဟေယျ ဧဝ-လွှမ်းမိုးနိုင်သည်သာ၊)”ဟု ပေးရ သည်။ [“အန္တလိက္ခေ-၌၊ (ဌိတော-သည်၊ သမာနောပိ-သော်လည်း၊ မစ္စုနာသေခြင်းမှ၊ န မုစ္စေယျ-ရာ၊)”စသည်ဖြင့်လည်း ပေးကြသေး၏။]
ဆဗ္ဗဂ္ဂိယဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။